ការបកប្រែអត្ថន័យ អាយ៉ាត់ 72 ជំពូក​ សូរ៉ោះអាល់អះហ្សាប - ការអធិប្បាយសង្ខេបអំពីគម្ពីគួរអានជាភាសាពែរ្ស - សព្វវចនាធិប្បាយនៃគម្ពីគួរអាន

អាយ៉ាត់: 72

اِنَّا عَرَضْنَا الْاَمَانَةَ عَلَی السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضِ وَالْجِبَالِ فَاَبَیْنَ اَنْ یَّحْمِلْنَهَا وَاَشْفَقْنَ مِنْهَا وَحَمَلَهَا الْاِنْسَانُ ؕ— اِنَّهٗ كَانَ ظَلُوْمًا جَهُوْلًا ۟ۙ

به‌راستی‌که ما تکالیف شرعی، و اموال و اسراری را که حفظ می‌شود، بر آسمان‌ها و زمین و کوه‌ها عرضه کردیم، اما از برداشتن آن خودداری کردند، و از سرانجامش ترسیدند، و انسان آن را برداشت، به تحقیق که انسان نسبت به خویش سخت ستمکار، و به سرانجام برداشتن این امانت بسیار نادان است.

ក្នុង​ចំណោម​អត្ថប្រយោជន៍​នៃអាយ៉ាត់ទាំងនេះក្នុងទំព័រនេះ:

• اختصاص الله بعلم الساعة.

اختصاص علم قیامت به الله.

• تحميل الأتباع كُبَرَاءَهُم مسؤوليةَ إضلالهم لا يعفيهم هم من المسؤولية.

این‌ امر که پیروان، مسؤولیت گمراهی خود را برعهدۀ بزرگان‌شان می‌گذارند، آنها را از مسئولیت معاف نمی‌کند.

• شدة التحريم لإيذاء الأنبياء بالقول أو الفعل.

حرمت شدید آزار رساندن به پیامبران در سخن یا عمل.

• عظم الأمانة التي تحمّلها الإنسان.

بزرگی امانتی که انسان آن را به دوش می‌کشد.