36
:
37
وَیَقُوْلُوْنَ اَىِٕنَّا لَتَارِكُوْۤا اٰلِهَتِنَا لِشَاعِرٍ مَّجْنُوْنٍ ۟ؕ
و با استدلال به کفرشان میگفتند: آیا عبادت معبودهایمان را به خاطر سخن شاعری دیوانه رها کنیم؟! منظورشان از این گفته رسولالله صلی الله علیه وسلم بود.
التفاسير:
|
អំពីអត្ថប្រយោជន៍នៃវាក្យខណ្ឌទាំងនេះនៅលើទំព័រនេះ:
• سبب عذاب الكافرين: العمل المنكر؛ وهو الشرك والمعاصي.
سبب عذاب کافران: اعمال ناپسند؛ یعنی شرک و گناهان است.
• من نعيم أهل الجنة أنهم نعموا باجتماع بعضهم مع بعض، ومقابلة بعضهم مع بعض، وهذا من كمال السرور.
یکی از نعمتهای بهشتیان این است که از اجتماع و دیدار با یکدیگر برخوردار میشوند، و این امر، کمال سرور و شادمانی است.
