ការបកប្រែអត្ថន័យ អាយ៉ាត់ 104 ជំពូក​ អាន់នីសាក - ការអធិប្បាយសង្ខេបអំពីគម្ពីគួរអានជាភាសាពែរ្ស - សព្វវចនាធិប្បាយនៃគម្ពីគួរអាន

អាយ៉ាត់: 104

وَلَا تَهِنُوْا فِی ابْتِغَآءِ الْقَوْمِ ؕ— اِنْ تَكُوْنُوْا تَاْلَمُوْنَ فَاِنَّهُمْ یَاْلَمُوْنَ كَمَا تَاْلَمُوْنَ ۚ— وَتَرْجُوْنَ مِنَ اللّٰهِ مَا لَا یَرْجُوْنَ ؕ— وَكَانَ اللّٰهُ عَلِیْمًا حَكِیْمًا ۟۠

و – ای مؤمنان- در تعقیب دشمنان کافرتان سستی و تنبلی نکنید؛ اگر شما به‌سبب قتل و جراحتی که به شما رسید رنج می‌بردید، آنها نیز همانند شما رنج می‌برند، و همانند شما آسیب می‌بینند، پس نباید صبر آنها از صبر شما بیشتر باشد؛ زیرا شما به پاداش و پیروزی و تقویتی از جانب الله امید دارید که آنها امید ندارند، و الله از احوال بندگانش آگاه است، و در تدبیر و تشریعش بسیار داناست.

ក្នុង​ចំណោម​អត្ថប្រយោជន៍​នៃអាយ៉ាត់ទាំងនេះក្នុងទំព័រនេះ:

• استحباب صلاة الخوف وبيان أحكامها وصفتها.

مستحب بودن نماز خوف و بیان احکامش و چگونگی ادای آن.

• الأمر بالأخذ بالأسباب في كل الأحوال، وأن المؤمن لا يعذر في تركها حتى لو كان في عبادة.

امر بر به‌کارگیری اسباب در تمام حالت‌ها، و اینکه مؤمن در به‌کارنگرفتن اسباب معذور نیست حتی هنگام عبادت.

• مشروعية دوام ذكر الله تعالى على كل حال، فهو حياة القلوب وسبب طمأنينتها.

مشروعیت دوام ذکر الله متعال در هر حالتی، زیرا دل‌ها را زنده و آرام می‌کند.

• النهي عن الضعف والكسل في حال قتال العدو، والأمر بالصبر على قتاله.

نهی از سستی و تنبلی در هنگام جنگ با دشمن، و امر به صبر در پیکار با او.