ការបកប្រែអត្ថន័យ អាយ៉ាត់ 107 ជំពូក​ សូរ៉ោះអាត់តាវហ្ពះ - ការអធិប្បាយសង្ខេបអំពីគម្ពីគួរអានជាភាសាពែរ្ស - សព្វវចនាធិប្បាយនៃគម្ពីគួរអាន

អាយ៉ាត់: 107

وَالَّذِیْنَ اتَّخَذُوْا مَسْجِدًا ضِرَارًا وَّكُفْرًا وَّتَفْرِیْقًا بَیْنَ الْمُؤْمِنِیْنَ وَاِرْصَادًا لِّمَنْ حَارَبَ اللّٰهَ وَرَسُوْلَهٗ مِنْ قَبْلُ ؕ— وَلَیَحْلِفُنَّ اِنْ اَرَدْنَاۤ اِلَّا الْحُسْنٰی ؕ— وَاللّٰهُ یَشْهَدُ اِنَّهُمْ لَكٰذِبُوْنَ ۟

و از منافقان کسانی دیگر هستند که مسجدی را برای غیر طاعت الله، بلکه برای ضرر رساندن به مسلمانان، و یاری ‌رساندن کفر با تقویت اهل نفاق، و پراکندگی میان مؤمنان، و آماده ‌کردن و چشم به راه بودن کسی‌که قبل از ساختن مسجد با الله و رسولش به جنگ برخاسته بود بنا کردند، و این منافقان به شما سوگند یاد می‌کنند که: قصدی جز سود رساندن به مسلمانان نداشتیم، و الله گواهی می‌دهد که آنها در این ادعای‌شان دروغگو هستند.

ក្នុង​ចំណោម​អត្ថប្រយោជន៍​នៃអាយ៉ាត់ទាំងនេះក្នុងទំព័រនេះ:

• محبة الله ثابتة للمتطهرين من الأنجاس البدنية والروحية.

محبت الله برای پاک ‌شدگان از نجاست‌های بدنی و روحی ثابت است.

• لا يستوي من عمل عملًا قصد به وجه الله؛ فهذا العمل هو الذي سيبقى ويسعد به صاحبه، مع من قصد بعمله نصرة الكفر ومحاربة المسلمين؛ وهذا العمل هو الذي سيفنى ويشقى به صاحبه.

کسی‌که عملی را به هدف رضایت الله انجام دهد، با کسی‌که عملش را به هدف یاریِ کفر و جنگ با مسلمانان انجام دهد یکسان نیست؛ زیرا عمل اولی است که می‌ماند و صاحبش را به سعادت می‌رساند، اما عمل دومی نابود می‌شود و صاحبش را بدبخت می‌کند.

• مشروعية الجهاد والحض عليه كانت في الأديان التي قبل الإسلام أيضًا.

مشروعیت جهاد و تشویق بر آن در ادیان پیش از اسلام نیز وجود داشته است.

• كل حالة يحصل بها التفريق بين المؤمنين فإنها من المعاصي التي يتعين تركها وإزالتها، كما أن كل حالة يحصل بها جمع المؤمنين وائتلافهم يتعين اتباعها والأمر بها والحث عليها.

هر حالتی‌که به پراکندگی مؤمنان منجر شود، از گناهانی است که ترک آن واجب است، چنان‌که هر حالتی‌که منجر به اجتماع و ائتلاف مؤمنان شود، پیروی از آن و امر و تشویق بر آن واجب است.