ការបកប្រែអត្ថន័យ អាយ៉ាត់ 156 ជំពូក​ អាល់ហ្ពាក៏រ៉ោះ - ការអធិប្បាយសង្ខេបអំពីគម្ពីគួរអានជាភាសាស៊ីនហាឡា - សព្វវចនាធិប្បាយនៃគម្ពីគួរអាន

អាយ៉ាត់: 156

الَّذِیْنَ اِذَاۤ اَصَابَتْهُمْ مُّصِیْبَةٌ ۙ— قَالُوْۤا اِنَّا لِلّٰهِ وَاِنَّاۤ اِلَیْهِ رٰجِعُوْنَ ۟ؕ

එවැන්නෝ තමන්හට යම් විපතක් සිදු වූ විට එය පිළිගෙන භාර ගනිමින් ‘සැබැවින්ම අප සියලු දෙනා සතු වනුයේ අල්ලාහ්ටමය. ඔහු කැමති දෑ අප අතරට ගෙන එයි. මළවුන් කෙරෙන් නැගිටුවනු ලබන දිනයේ සැබැවින්ම අපි හැරී යන්නේ ඔහු වෙතටමය. අප මැව්වේ ඔහුය. අපහට විවිධාකාර ආශිර්වාද පිරිනැමුවේ ඔහුය. අප නැවත හැරී යා යුතු ස්ථානය ඇත්තේ ද ඔහු වෙතය. අප සියලු කටයුතු වල අවසානය ද ඔහුය.’ යැයි පවසන්නෝ වෙති.

ក្នុង​ចំណោម​អត្ថប្រយោជន៍​នៃអាយ៉ាត់ទាំងនេះក្នុងទំព័រនេះ:

• الابتلاء سُنَّة الله تعالى في عباده، وقد وعد الصابرين على ذلك بأعظم الجزاء وأكرم المنازل.

•පරීක්ෂණ යනු තම ගැත්තන් අතර ක්රියාත්මක කරවන අල්ලාහ්ගේ න්යායකි. එය ඉවසා දරාගන්නන් හට ඉමහත් ප්රතිඵල හා ගෞරවනීය වාසස්ථාන ඇති බව අල්ලාහ් ප්රතිඥා දී ඇත.

• مشروعية السعي بين الصفا والمروة لمن حج البيت أو اعتمر.

•හජ් හෝ උම්රා ඉටු කිරීමට අපේක්ෂාවෙන් යන වන්දනාකරුවන්හට සෆා හා මර්වා අතර සඃයු නම් සක්මන් කිරීම ආගමානුගත කර ඇත.

• من أعظم الآثام وأشدها عقوبة كتمان الحق الذي أنزله الله، والتلبيس على الناس، وإضلالهم عن الهدى الذي جاءت به الرسل.

•අල්ලාහ් පහළ කළ සත්යය වසන් කිරීමත් මිනිසුන් රැවටීමත් දහම් දූතවරු ගෙන ආ යහමගින් මිනිසා නොමග යැවීමත් අතිමහත් පාපයක් මෙන්ම දැඩි සේ දඬුවම් ලැබිය හැකි බරපතළ වරදකි.