ការបកប្រែអត្ថន័យ អាយ៉ាត់ 97 ជំពូក​ អាន់នីសាក - ការបកប្រែជាភាសាហ្វីលីពីន (តាហ្គាឡុក) - មជ្ឈមណ្ឌលបកប្រែ​រ៉ូវ៉ាទ - សព្វវចនាធិប្បាយនៃគម្ពីគួរអាន

អាយ៉ាត់: 97

إِنَّ ٱلَّذِينَ تَوَفَّىٰهُمُ ٱلۡمَلَٰٓئِكَةُ ظَالِمِيٓ أَنفُسِهِمۡ قَالُواْ فِيمَ كُنتُمۡۖ قَالُواْ كُنَّا مُسۡتَضۡعَفِينَ فِي ٱلۡأَرۡضِۚ قَالُوٓاْ أَلَمۡ تَكُنۡ أَرۡضُ ٱللَّهِ وَٰسِعَةٗ فَتُهَاجِرُواْ فِيهَاۚ فَأُوْلَٰٓئِكَ مَأۡوَىٰهُمۡ جَهَنَّمُۖ وَسَآءَتۡ مَصِيرًا

Tunay na ang mga pinapanaw ng mga anghel habang mga tagalabag sa katarungan sa mga sarili nila^[14] ay magsasabi [ang mga anghel]: “Nasa ano kayo noon?” Magsasabi sila: “Kami noon ay mga sinisiil sa lupa.” Magsasabi sila: “Hindi ba nangyaring ang lupa ni Allāh ay malawak para lumikas kayo roon?” Kaya ang mga iyon, ang kanlungan nila ay Impiyerno – at masagwa ito bilang kahahantungan –

[14] dahil sa hindi nila paglikas sa Madīnah mula sa Makkah