ការបកប្រែអត្ថន័យ អាយ៉ាត់ 67 ជំពូក​ អាត់តាវហ្ពះ - ការបកប្រែជាភាសាហ្វីលីពីន (តាហ្គាឡុក) - មជ្ឈមណ្ឌលបកប្រែ​រ៉ូវ៉ាទ - សព្វវចនាធិប្បាយនៃគម្ពីគួរអាន

អាយ៉ាត់: 67

ٱلۡمُنَٰفِقُونَ وَٱلۡمُنَٰفِقَٰتُ بَعۡضُهُم مِّنۢ بَعۡضٖۚ يَأۡمُرُونَ بِٱلۡمُنكَرِ وَيَنۡهَوۡنَ عَنِ ٱلۡمَعۡرُوفِ وَيَقۡبِضُونَ أَيۡدِيَهُمۡۚ نَسُواْ ٱللَّهَ فَنَسِيَهُمۡۚ إِنَّ ٱلۡمُنَٰفِقِينَ هُمُ ٱلۡفَٰسِقُونَ

Ang mga lalaking mapagpaimbabaw at ang mga babaing mapagpaimbabaw ay bahagi sila ng isa’t-isa. Nag-uutos sila ng nakasasama, sumasaway sila sa nakabubuti, at nagkukuyom sila ng mga kamay nila.^[9] Lumimot sila kay Allāh kaya lumimot Siya sa kanila.^[10] Tunay na ang mga mapagpaimbabaw ay ang mga suwail.

[9] Ibig sabihin: hindi sila nagbibigay ng kawanggawa alang-alang kay Allāh.
[10] Ibig sabihin: tumigil sila sa pagtalima kay Allāh at tumigil si Allāh sa pagtuon sa kanila sa tama.