ការបកប្រែអត្ថន័យ អាយ៉ាត់ 47 ជំពូក​ អាល់អាំពីយ៉ាក - ការអធិប្បាយសង្ខេបអំពីគម្ពីគួរអានជាភាសាថៃ - សព្វវចនាធិប្បាយនៃគម្ពីគួរអាន

អាយ៉ាត់: 47

وَنَضَعُ ٱلۡمَوَٰزِينَ ٱلۡقِسۡطَ لِيَوۡمِ ٱلۡقِيَٰمَةِ فَلَا تُظۡلَمُ نَفۡسٞ شَيۡـٔٗاۖ وَإِن كَانَ مِثۡقَالَ حَبَّةٖ مِّنۡ خَرۡدَلٍ أَتَيۡنَا بِهَاۗ وَكَفَىٰ بِنَا حَٰسِبِينَ

และเราตั้งตราชูที่เที่ยงธรรมสำหรับผู้คนในวันกิยามะฮ์ เพื่อชั่งการงานของพวกเขา ดังนั้นจะไม่มีผู้ใดถูกอธรรมในวันนั้น ด้วยการทำให้ความดีของเขาหายไป หรือให้ความชั่วเพิ่มขึ้น และแม้ว่าการกระทำนั้นจะมีน้ำหนักเท่าเมล็ดพืชเล็กก็ตาม เราก็จะนำมันมา และเพียงพอกับการที่เราเป็นผู้ชำระสอบสวน

ក្នុង​ចំណោម​អត្ថប្រយោជន៍​នៃអាយ៉ាត់ទាំងនេះក្នុងទំព័រនេះ:

• نَفْع الإقرار بالذنب مشروط بمصاحبة التوبة قبل فوات أوانها.

ประโยชน์ของการยอมรับต่อความผิดนั้นขึ้นกับเงื่อนไขด้วยการสำนึกเตาบะฮ์ก่อนที่จะสายเกินไป

• إثبات العدل لله، ونفي الظلم عنه.

ยืนยันถึงคุณลักษณะความยุติธรรมสำหรับอัลลอฮ์และปฏิเสธคุณลักษณะความอธรรมจากพระองค์

• أهمية قوة الحجة في الدعوة إلى الله.

ความสำคัญของการมีหลักฐานที่มีน้ำหนัก ในการเรียกร้องเชิญชวนไปสู่อัลลอฮ์

• ضرر التقليد الأعمى.

อันตรายจากการเลียนแบบอย่างมืดบอด (หลับหูหลับตาตาม)

• التدرج في تغيير المنكر، والبدء بالأسهل فالأسهل، فقد بدأ إبراهيم بتغيير منكر قومه بالقول والصدع بالحجة، ثم انتقل إلى التغيير بالفعل.

การมีขั้นมีตอนในการปรามความชั่ว โดยเริ่มจากง่ายที่สุด ดั่งที่อิบรอฮีมได้ทำกับความชั่วของกลุ่มชนของเขาด้วยการพูดและโต้แย้งด้วยหลักฐานและจากนั้นก็ไปที่การเปลี่ยนแปลงด้วยการกระทำ