ការបកប្រែអត្ថន័យ អាយ៉ាត់ 72 ជំពូក​ អាន់នីសាក - ការអធិប្បាយសង្ខេបអំពីគម្ពីគួរអានជាភាសាថៃ - សព្វវចនាធិប្បាយនៃគម្ពីគួរអាន

អាយ៉ាត់: 72

وَإِنَّ مِنكُمۡ لَمَن لَّيُبَطِّئَنَّ فَإِنۡ أَصَٰبَتۡكُم مُّصِيبَةٞ قَالَ قَدۡ أَنۡعَمَ ٱللَّهُ عَلَيَّ إِذۡ لَمۡ أَكُن مَّعَهُمۡ شَهِيدٗا

และแท้จริงในหมู่พวกเจ้านั้น -โอ้บรรดามุสลิมเอ๋ย- มีบางกลุ่ม ที่ทำให้เกิดการชักช้าในการที่จะออกไปสู้รบกับศัตรูของเนื่องจากความขี้ขลาดตาขาวของพวกเขา และพวกเขาก็ทำให้ผู้อื่นล่าช้าไปด้วย พวกเขาคือพวกมุนาฟิก(พวกหน้าไหว้หลังหลอก)และบรรดาผู้ที่มีความศรัทธาที่อ่อนแอ หากประสบแก่พวกเจ้าซึ่งความตายหรือความพ่ายแพ้ คนหนึ่งในหมู่พวกเขาก็กล่าวอย่างมีความสุขที่เขานั้นปลอดภัย ว่า “แท้จริงอัลลอฮ์ทรงโปรดปรานแก่ฉัน ที่ฉันไม่ได้เข้าร่วมสู้รบกับพวกเขา ถ้าไม่เช่นนั้นฉันต้องประสบ อย่างที่พวกเขาได้ประสบแน่นอน”

ក្នុង​ចំណោម​អត្ថប្រយោជន៍​នៃអាយ៉ាត់ទាំងនេះក្នុងទំព័រនេះ:

• فعل الطاعات من أهم أسباب الثبات على الدين.

การปฏิบัติที่แสดงถึงการเชื่อฟังนั้นเป็นสาเหตุที่สำคัญที่สุดที่จะทำให้เกิดการยึดมั่นที่มั่นคงบนศาสนา

• أخذ الحيطة والحذر باتخاذ جميع الأسباب المعينة على قتال العدو، لا بالقعود والتخاذل.

การเฝ่าระวังอย่างรัดกุมด้วยการใช้หลักแห่งเหตุและผลในการทำสงครามกับศัตรู ไม่ใช่ด้วยการเฝ่ารอและไม่แยแส

• الحذر من التباطؤ عن الجهاد وتثبيط الناس عنه؛ لأن الجهاد أعظم أسباب عزة المسلمين ومنع تسلط العدو عليهم.

ให้ระวังจากการกระทำที่ทำให้เกิดการเชื่องช้าในการที่จะออกไปสู้รบในหนทางของอัลลอฮ์และการทำให้ผู้คนล่าช้าจากการออกรบ เพราะการออกไปสู้รบในหนทางของอัลลอฮ์นั้นเป็นสาเหตุใหญ่ที่ทำให้มุสลิมสูงส่ง และเป็นการปกป้องไม่ให้ศัตรูอยู่เหนือพวกเขา