وه‌رگێڕانی ماناكانی قورئانی پیرۆز - وەرگێڕاوی عەفەری * - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان
وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی: (90) سوره‌تی: سورەتی الأنبياء
فَٱسۡتَجَبۡنَا لَهُۥ وَوَهَبۡنَا لَهُۥ يَحۡيَىٰ وَأَصۡلَحۡنَا لَهُۥ زَوۡجَهُۥٓۚ إِنَّهُمۡ كَانُواْ يُسَٰرِعُونَ فِي ٱلۡخَيۡرَٰتِ وَيَدۡعُونَنَا رَغَبٗا وَرَهَبٗاۖ وَكَانُواْ لَنَا خَٰشِعِينَ
90.Tokkel dooqa kaak oggolleeh yacya dcqsita baxa kaah necee, kaadu kay barra cal как meqe barray xalta kaah abne, maxalaytoh sugteek gamadal, diggah usun maqaaneenâ fanah yasissikeeniih ni Racmatah sangeelak ni digaalak meesitak nee kaliaca marah sugen, kaadu usun nek meesitaah neh rammita marah sugen.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی: (90) سوره‌تی: سورەتی الأنبياء
وه‌رگێڕانی ماناكانی قورئانی پیرۆز - وەرگێڕاوی عەفەری - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان
وەرگێڕاوی ماناکانی قورئانی پیرۆز بۆ زمانی عەفەری، وەرگێڕان: کۆمەڵێک لە زانایان بەسەرپەرشتیاری شێخ مەحمود عبدالقادر، 1441 ك .