وه‌رگێڕانی ماناكان سوره‌تی سورەتی المسد - وەرگێڕاوی ئەلبانی - حەسان ناهی - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

Suretu El Mesed

ئایه‌تی: 1

تَبَّتۡ يَدَآ أَبِي لَهَبٖ وَتَبَّ

Iu thafshin duart Ebu Lehebit^[438] dhe u thaftë në gjithçka!

[438] Ebu Leheb (Babai i flakës) ishte nofka e Abdul ‘Uzza-s, birit të Abdul Muttalibit, pra, xhaxhait të Profetit (a.s.). Kur u bë kryetar i fisit të Hashimive, pas vdekjes së Ebu Talibit, ai refuzoi ta vazhdonte mbrojtjen fisnore për Muhamedin (a.s.) dhe e la atë të ekspozuar ndaj armiqësisë së idhujtarëve.

ئایه‌تی: 2

مَآ أَغۡنَىٰ عَنۡهُ مَالُهُۥ وَمَا كَسَبَ

Nuk do ta ndihmojnë atë as pasuria dhe as fitimet e tjera.^[439]

[439] Ebu Lehebi tallej me Profetin (a.s.), duke thënë: “Nëse është e vërtetë ajo që thotë nipi im, unë kam mjaft pasuri dhe djem, sa për të paguar shpërblesën time”.

ئایه‌تی: 3

سَيَصۡلَىٰ نَارٗا ذَاتَ لَهَبٖ

Ai, me siguri, do të hidhet në zjarrin me flakë të tërbuara,

ئایه‌تی: 4

وَٱمۡرَأَتُهُۥ حَمَّالَةَ ٱلۡحَطَبِ

po ashtu edhe gruaja e tij^[440], që mbart drutë e zjarrit,

[440] Ajo quhej Umm Xhumejl bint Harb dhe kishte një rol kryesor në armiqësinë që burri i saj ushqente ndaj nipit të tij, Profetit (a.s.). Ajo ishte motra e Ebu Sufjanit, që në atë kohë do të udhëhiqte luftën e idhujtarëve kundër myslimanëve. Me mllefin e saj, ajo hidhte përreth shtëpisë së Muhamedit (a.s.) ferra dhe gjemba, me shpresën që ai të lëndohej gjatë kthimit në shtëpi natën.

ئایه‌تی: 5

فِي جِيدِهَا حَبۡلٞ مِّن مَّسَدِۭ

në qafën e saj do të ketë një litar prej fijesh palme.