وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی 9 سوره‌تی سورەتی الحشر - وەرگێڕاوی ئەلبانی - حەسان ناهی - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 9

وَٱلَّذِينَ تَبَوَّءُو ٱلدَّارَ وَٱلۡإِيمَٰنَ مِن قَبۡلِهِمۡ يُحِبُّونَ مَنۡ هَاجَرَ إِلَيۡهِمۡ وَلَا يَجِدُونَ فِي صُدُورِهِمۡ حَاجَةٗ مِّمَّآ أُوتُواْ وَيُؤۡثِرُونَ عَلَىٰٓ أَنفُسِهِمۡ وَلَوۡ كَانَ بِهِمۡ خَصَاصَةٞۚ وَمَن يُوقَ شُحَّ نَفۡسِهِۦ فَأُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡمُفۡلِحُونَ

Ndërsa ata që banojnë në Medinë dhe që e kanë pranuar besimin qysh më parë^[359], i duan mërgimtarët që vijnë në Medinë dhe në zemrat e tyre nuk ndiejnë kurrfarë rëndimi, për atë,^[360] që u është dhënë atyre, por duan t’u bëjnë më mirë mërgimtarëve sesa vetes, edhe pse vetë janë nevojtarë. Kushdo që ruhet nga lakmia e vetvetes, me siguri që do të jetë fitues.

[359] Pra, para mbërritjes së mërgimtarëve në Medinë.
[360] Plaçkën e luftës që iu nda mërgimtarëve të varfër.