وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی 120 سوره‌تی التوبة - وەرگێڕاوی ئەلبانی - ناوەندی ڕواد بۆ وەرگێڕان - کاری لە سەر دەکرێت - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 120

مَا كَانَ لِأَهۡلِ ٱلۡمَدِينَةِ وَمَنۡ حَوۡلَهُم مِّنَ ٱلۡأَعۡرَابِ أَن يَتَخَلَّفُواْ عَن رَّسُولِ ٱللَّهِ وَلَا يَرۡغَبُواْ بِأَنفُسِهِمۡ عَن نَّفۡسِهِۦۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمۡ لَا يُصِيبُهُمۡ ظَمَأٞ وَلَا نَصَبٞ وَلَا مَخۡمَصَةٞ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ وَلَا يَطَـُٔونَ مَوۡطِئٗا يَغِيظُ ٱلۡكُفَّارَ وَلَا يَنَالُونَ مِنۡ عَدُوّٖ نَّيۡلًا إِلَّا كُتِبَ لَهُم بِهِۦ عَمَلٞ صَٰلِحٌۚ إِنَّ ٱللَّهَ لَا يُضِيعُ أَجۡرَ ٱلۡمُحۡسِنِينَ

Nuk u takon banorëve të Medinës dhe beduinëve përreth tyre që të mbeten prapa të Dërguarit të Allahut dhe të parapëlqejnë jetën e tyre para jetës së tij. Kjo, se ata nuk i godet kurrfarë etjeje, mundi a urie në rrugën e Allahut, madje as bëjnë ndonjë hap që i zemëron jobesimtarët a i shkaktojnë ndonjë dëm armikut, pa iu shënuar si vepër e mirë. S'ka dyshim se Allahu nuk ua humb shpërblimin punëmirëve.