وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی 12 سوره‌تی سورەتی یونس - زمانی عەرەبی - مانای وشەکان - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 12

وَإِذَا مَسَّ ٱلۡإِنسَٰنَ ٱلضُّرُّ دَعَانَا لِجَنۢبِهِۦٓ أَوۡ قَاعِدًا أَوۡ قَآئِمٗا فَلَمَّا كَشَفۡنَا عَنۡهُ ضُرَّهُۥ مَرَّ كَأَن لَّمۡ يَدۡعُنَآ إِلَىٰ ضُرّٖ مَّسَّهُۥۚ كَذَٰلِكَ زُيِّنَ لِلۡمُسۡرِفِينَ مَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ

لِجَنْبِهِ: مُضْطَجِعًا.
مَرَّ: اسْتَمَرَّ عَلَى كُفْرِهِ.