زمانی عەرەبی - مانای وشەکان * - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان


ئایه‌تی: (136) سوره‌تی: سورەتی الشعراء
قَالُواْ سَوَآءٌ عَلَيۡنَآ أَوَعَظۡتَ أَمۡ لَمۡ تَكُن مِّنَ ٱلۡوَٰعِظِينَ
سَوَاءٌ عَلَيْنَا: يَسْتَوِي عِنْدَنَا.
أَوَعَظْتَ: أَخَوَّفْتَ.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
 
ئایه‌تی: (136) سوره‌تی: سورەتی الشعراء
پێڕستی سوره‌ته‌كان ژمارەی پەڕە
 
زمانی عەرەبی - مانای وشەکان - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان

مانای وشەکان لە کتێبی (كتاب السراج في بيان غريب القرآن).

داخستن