زمانی عەرەبی - مانای وشەکان * - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان


ئایه‌تی: (212) سوره‌تی: سورەتی الشعراء
إِنَّهُمۡ عَنِ ٱلسَّمۡعِ لَمَعۡزُولُونَ
السَّمْعِ: اسْتِمَاعِ القُرْآنِ مِنَ السَّمَاءِ.
لَمَعْزُولُونَ: لَمَحْجُوبُونَ مَرْجُومُونَ بِالشُّهُبِ.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
 
ئایه‌تی: (212) سوره‌تی: سورەتی الشعراء
پێڕستی سوره‌ته‌كان ژمارەی پەڕە
 
زمانی عەرەبی - مانای وشەکان - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان

مانای وشەکان لە کتێبی (كتاب السراج في بيان غريب القرآن).

داخستن