وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی 31 سوره‌تی سورەتی القصص - زمانی عەرەبی - مانای وشەکان - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 31

وَأَنۡ أَلۡقِ عَصَاكَۚ فَلَمَّا رَءَاهَا تَهۡتَزُّ كَأَنَّهَا جَآنّٞ وَلَّىٰ مُدۡبِرٗا وَلَمۡ يُعَقِّبۡۚ يَٰمُوسَىٰٓ أَقۡبِلۡ وَلَا تَخَفۡۖ إِنَّكَ مِنَ ٱلۡأٓمِنِينَ

تَهْتَزُّ: تَتَحَرَّكُ، وَتَضْطَرِبُ.
جَانٌّ: حَيَّةٌ خَفِيفَةٌ فيِ سُرْعَةِ حَرَكَتِهَا.
مُدْبِرًا: هَارِبًا جَاعِلًا النَّارَ خَلْفَ ظَهْرِهِ.
وَلَمْ يُعَقِّبْ: لَمْ يَلْتَفِتْ.