زمانی عەرەبی - مانای وشەکان * - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان


ئایه‌تی: (19) سوره‌تی: سورەتی سبأ
فَقَالُواْ رَبَّنَا بَٰعِدۡ بَيۡنَ أَسۡفَارِنَا وَظَلَمُوٓاْ أَنفُسَهُمۡ فَجَعَلۡنَٰهُمۡ أَحَادِيثَ وَمَزَّقۡنَٰهُمۡ كُلَّ مُمَزَّقٍۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَٰتٖ لِّكُلِّ صَبَّارٖ شَكُورٖ
فَجَعَلْنَاهُمْ أَحَادِيثَ: جَعَلْنَاهُمْ عِبَرًا وَأَحَادِيثَ لِمَنْ يَاتِي بَعْدَهُمْ.
وَمَزَّقْنَاهُمْ: فَرَّقْنَاهُمْ فيِ البِلَادِ.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
 
ئایه‌تی: (19) سوره‌تی: سورەتی سبأ
پێڕستی سوره‌ته‌كان ژمارەی پەڕە
 
زمانی عەرەبی - مانای وشەکان - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان

مانای وشەکان لە کتێبی (كتاب السراج في بيان غريب القرآن).

داخستن