وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی 13 سوره‌تی سورەتی فاطر - زمانی عەرەبی - مانای وشەکان - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 13

يُولِجُ ٱلَّيۡلَ فِي ٱلنَّهَارِ وَيُولِجُ ٱلنَّهَارَ فِي ٱلَّيۡلِ وَسَخَّرَ ٱلشَّمۡسَ وَٱلۡقَمَرَۖ كُلّٞ يَجۡرِي لِأَجَلٖ مُّسَمّٗىۚ ذَٰلِكُمُ ٱللَّهُ رَبُّكُمۡ لَهُ ٱلۡمُلۡكُۚ وَٱلَّذِينَ تَدۡعُونَ مِن دُونِهِۦ مَا يَمۡلِكُونَ مِن قِطۡمِيرٍ

يُولِجُ: يُدْخِلُ مِنْ سَاعَاِت اللَّيْلِ فيِ النَّهَارِ، وَالعَكْسُ، فَتَحْدُثُ الزِّيَادَةُ وَالنَّقْصُ فِيهِمَا.
وَسَخَّرَ: ذَلَّلَ.
لِأَجَلٍ مُّسَمًّى: لِوَقْتٍ مَعْلُومٍ مُقَدَّرٍ.
قِطْمِيرٍ: هِيَ: القِشْرَةُ الرَّقِيقَةُ البَيْضَاءُ عَلَى النَّوَاةِ.