زمانی عەرەبی - مانای وشەکان * - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان


ئایه‌تی: (67) سوره‌تی: سورەتی یس
وَلَوۡ نَشَآءُ لَمَسَخۡنَٰهُمۡ عَلَىٰ مَكَانَتِهِمۡ فَمَا ٱسۡتَطَٰعُواْ مُضِيّٗا وَلَا يَرۡجِعُونَ
لَمَسَخْنَاهُمْ: لَغَيَّرْنَا خَلْقَهُمْ.
مَكَانَتِهِمْ: أَمَاكِنِهِمْ.
مُضِيًّا: أَنْ يَمْضُوا أَمَامَهُمْ.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
 
ئایه‌تی: (67) سوره‌تی: سورەتی یس
پێڕستی سوره‌ته‌كان ژمارەی پەڕە
 
زمانی عەرەبی - مانای وشەکان - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان

مانای وشەکان لە کتێبی (كتاب السراج في بيان غريب القرآن).

داخستن