زمانی عەرەبی - مانای وشەکان * - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان


ئایه‌تی: (142) سوره‌تی: سورەتی الصافات
فَٱلۡتَقَمَهُ ٱلۡحُوتُ وَهُوَ مُلِيمٞ
فَالْتَقَمَهُ: ابْتَلَعَهُ.
مُلِيمٌ: آتٍ بِمَا يُلَامُ عَلَيْهِ.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
 
ئایه‌تی: (142) سوره‌تی: سورەتی الصافات
پێڕستی سوره‌ته‌كان ژمارەی پەڕە
 
زمانی عەرەبی - مانای وشەکان - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان

مانای وشەکان لە کتێبی (كتاب السراج في بيان غريب القرآن).

داخستن