زمانی عەرەبی - مانای وشەکان * - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان


ئایه‌تی: (41) سوره‌تی: سورەتی ص
وَٱذۡكُرۡ عَبۡدَنَآ أَيُّوبَ إِذۡ نَادَىٰ رَبَّهُۥٓ أَنِّي مَسَّنِيَ ٱلشَّيۡطَٰنُ بِنُصۡبٖ وَعَذَابٍ
بِنُصْبٍ: مَشَقَّةٍ، وَتَعَبٍ.
وَعَذَابٍ: أَلَمٍ فِي جَسَدِيِ، وَمَالِي، وَأَهْلِي.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
 
ئایه‌تی: (41) سوره‌تی: سورەتی ص
پێڕستی سوره‌ته‌كان ژمارەی پەڕە
 
زمانی عەرەبی - مانای وشەکان - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان

مانای وشەکان لە کتێبی (كتاب السراج في بيان غريب القرآن).

داخستن