زمانی عەرەبی - مانای وشەکان * - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان


ئایه‌تی: (52) سوره‌تی: سورەتی غافر
يَوۡمَ لَا يَنفَعُ ٱلظَّٰلِمِينَ مَعۡذِرَتُهُمۡۖ وَلَهُمُ ٱللَّعۡنَةُ وَلَهُمۡ سُوٓءُ ٱلدَّارِ
مَعْذِرَتُهُمْ: عُذْرُهُمْ.
اللَّعْنَةُ: الطَّرْدُ وَالإِبْعَادُ مِنْ رَحْمَةِ اللهِ.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
 
ئایه‌تی: (52) سوره‌تی: سورەتی غافر
پێڕستی سوره‌ته‌كان ژمارەی پەڕە
 
زمانی عەرەبی - مانای وشەکان - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان

مانای وشەکان لە کتێبی (كتاب السراج في بيان غريب القرآن).

داخستن