زمانی عەرەبی - مانای وشەکان * - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان


ئایه‌تی: (36) سوره‌تی: سورەتی الزخرف
وَمَن يَعۡشُ عَن ذِكۡرِ ٱلرَّحۡمَٰنِ نُقَيِّضۡ لَهُۥ شَيۡطَٰنٗا فَهُوَ لَهُۥ قَرِينٞ
يَعْشُ: يُعْرِضْ.
نُقَيِّضْ: نُهَيِّئْ، وَنُيَسِّرْ.
قَرِينٌ: مُلَازِمٌ، وَمُصَاحِبٌ.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
 
ئایه‌تی: (36) سوره‌تی: سورەتی الزخرف
پێڕستی سوره‌ته‌كان ژمارەی پەڕە
 
زمانی عەرەبی - مانای وشەکان - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان

مانای وشەکان لە کتێبی (كتاب السراج في بيان غريب القرآن).

داخستن