زمانی عەرەبی - مانای وشەکان * - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان


ئایه‌تی: (7) سوره‌تی: سورەتی ق
وَٱلۡأَرۡضَ مَدَدۡنَٰهَا وَأَلۡقَيۡنَا فِيهَا رَوَٰسِيَ وَأَنۢبَتۡنَا فِيهَا مِن كُلِّ زَوۡجِۭ بَهِيجٖ
مَدَدْنَاهَا: وَسَّعْنَاهَا، وَفَرَشْنَاهَا.
رَوَاسِيَ: جِبَالًا ثَوَابِتَ.
زَوْجٍ بَهِيجٍ: نَوْعٍ حَسَنِ المَنْظَرِ.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
 
ئایه‌تی: (7) سوره‌تی: سورەتی ق
پێڕستی سوره‌ته‌كان ژمارەی پەڕە
 
زمانی عەرەبی - مانای وشەکان - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان

مانای وشەکان لە کتێبی (كتاب السراج في بيان غريب القرآن).

داخستن