زمانی عەرەبی - مانای وشەکان * - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان


ئایه‌تی: (20) سوره‌تی: سورەتی القمر
تَنزِعُ ٱلنَّاسَ كَأَنَّهُمۡ أَعۡجَازُ نَخۡلٖ مُّنقَعِرٖ
تَنزِعُ النَّاسَ: تَقْتَلِعُهُمْ مِنْ مَوَاضِعِهِمْ، وَتَرْمِيِ بِهِمْ عَلَى رُؤُوسِهِمْ، فَتَدُقُّ أَعْنَاقَهُمْ، وَتَنفَصِلُ عَنْ أَجْسَادِهِمْ.
أَعْجَازُ نَخْلٍ: أُصُولُ نَخْلٍ بِلَا رُؤُوسٍ.
مُّنقَعِرٍ: مُنْقَلِعٍ مِنْ أَصْلِهِ.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
 
ئایه‌تی: (20) سوره‌تی: سورەتی القمر
پێڕستی سوره‌ته‌كان ژمارەی پەڕە
 
زمانی عەرەبی - مانای وشەکان - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان

مانای وشەکان لە کتێبی (كتاب السراج في بيان غريب القرآن).

داخستن