وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی 4 سوره‌تی سورەتی الطلاق - زمانی عەرەبی - مانای وشەکان - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 4

وَٱلَّٰٓـِٔي يَئِسۡنَ مِنَ ٱلۡمَحِيضِ مِن نِّسَآئِكُمۡ إِنِ ٱرۡتَبۡتُمۡ فَعِدَّتُهُنَّ ثَلَٰثَةُ أَشۡهُرٖ وَٱلَّٰٓـِٔي لَمۡ يَحِضۡنَۚ وَأُوْلَٰتُ ٱلۡأَحۡمَالِ أَجَلُهُنَّ أَن يَضَعۡنَ حَمۡلَهُنَّۚ وَمَن يَتَّقِ ٱللَّهَ يَجۡعَل لَّهُۥ مِنۡ أَمۡرِهِۦ يُسۡرٗا

يَئِسْنَ: انْقَطَعَ رَجَاؤُهُنَّ؛ لِكِبَرِهِنَّ.
ارْتَبْتُمْ: شَكَكْتُمْ؛ فَلَمْ تَدْرُوا مَا الحُكْمُ فِيهِنَّ.
وَأُوْلَاتُ الْأَحْمَالِ: صَاحِبَاتُ الحَمْلِ.