زمانی عەرەبی - مانای وشەکان * - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان


ئایه‌تی: (202) سوره‌تی: سورەتی الأعراف
وَإِخۡوَٰنُهُمۡ يَمُدُّونَهُمۡ فِي ٱلۡغَيِّ ثُمَّ لَا يُقۡصِرُونَ
يَمُدُّونَهُمْ: يُعِينُونَهُمْ فِي الْغَوَايَةِ.
لَا يُقْصِرُونَ: لَا يَدَّخِرُونَ وُسْعًا فِي غَوَايَتِهِمْ.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
 
ئایه‌تی: (202) سوره‌تی: سورەتی الأعراف
پێڕستی سوره‌ته‌كان ژمارەی پەڕە
 
زمانی عەرەبی - مانای وشەکان - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان

مانای وشەکان لە کتێبی (كتاب السراج في بيان غريب القرآن).

داخستن