زمانی عەرەبی - مانای وشەکان * - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان
ٱلَّذِي يَصۡلَى ٱلنَّارَ ٱلۡكُبۡرَىٰ
يَصْلَى النَّارَ: يَدْخُلُهَا، وَيُقَاسِي حَرَّهَا.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
قَدۡ أَفۡلَحَ مَن تَزَكَّىٰ
أَفْلَحَ: فَازَ، وَظَفِرَ بِالمَطْلُوبِ.
تَزَكَّى: طَهَّرَ نَفْسَهُ مِنَ المَعَاصِي، وَحَلَّاهَا بِالطَّاعَةِ.
تَزَكَّى: طَهَّرَ نَفْسَهُ مِنَ المَعَاصِي، وَحَلَّاهَا بِالطَّاعَةِ.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
إِنَّ هَٰذَا لَفِي ٱلصُّحُفِ ٱلۡأُولَىٰ
إِنَّ هَذَا: أَيْ: مِنْ قَوْلِهِ: {قَدْ أَفْلَحَ مَن تَزَكَّى}.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
زمانی عەرەبی - مانای وشەکان - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان
لە کتێبی (كتاب السراج في بيان غريب القرآن).