وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی 148 سوره‌تی الأنعام - وەرگێڕاوی ئەسامیە بۆ پوختەى تەفسیری قورئانی پیرۆز. - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 148

سَیَقُوْلُ الَّذِیْنَ اَشْرَكُوْا لَوْ شَآءَ اللّٰهُ مَاۤ اَشْرَكْنَا وَلَاۤ اٰبَآؤُنَا وَلَا حَرَّمْنَا مِنْ شَیْءٍ ؕ— كَذٰلِكَ كَذَّبَ الَّذِیْنَ مِنْ قَبْلِهِمْ حَتّٰی ذَاقُوْا بَاْسَنَا ؕ— قُلْ هَلْ عِنْدَكُمْ مِّنْ عِلْمٍ فَتُخْرِجُوْهُ لَنَا ؕ— اِنْ تَتَّبِعُوْنَ اِلَّا الظَّنَّ وَاِنْ اَنْتُمْ اِلَّا تَخْرُصُوْنَ ۟

মুশ্বৰিকসকলে আল্লাহৰ ইচ্ছা আৰু তাকদীৰক (ভাগ্যক) প্ৰমাণ হিচাপে লৈ সিহঁতৰ শ্বিৰ্ক সঠিক বুলি প্ৰমাণ কৰিবলৈ প্ৰয়াস কৰি ক'বঃ আল্লাহে ইচ্ছা নকৰিলে আমি আৰু আমাৰ পূৰ্বৱৰ্তী লোকসকলে কেতিয়াও আল্লাহৰ লগত শ্বিৰ্ক কৰিব নোৱাৰিলোহেঁতেন। আৰু আল্লাহে ইচ্ছা নকৰিলে আমি কেতিয়াও আমাৰ ওপৰত এইবোৰ হাৰাম কৰিব নোৱাৰিলোহেঁতেন। দৰাচলতে এই ধৰণৰ দুৰ্বল প্ৰমাণ সিহঁতেও দাঙি ধৰিছিল যিসকলে পূৰ্বে অহা ৰাছুলসকলক অস্বীকাৰ কৰিছে। সিহঁতে কৈছিলঃ আল্লাহে ইচ্ছা নকৰিলে আমি কেতিয়াও এওঁলোকক অস্বীকাৰ নকৰিলোহেঁতেন। ফলত সিহঁতে সেই অস্বীকাৰ কৰ্মত অটল থাকিল, অৱশেষত সিহঁতৰ ওপৰত আমাৰ শাস্তি আহি পৰিলে। হে ৰাছুল! সিহঁতক সোধকচোন যে, তোমালোকৰ ওচৰত কোনো প্ৰমাণ আছে নেকি যে, তোমালোকৰ শ্বিৰ্ক তথা হালালক হাৰাম আৰু হাৰামক হালাল কৰা কাৰ্যত আল্লাহ সন্তুষ্ট হয়? কিয়নো কেৱল এই কৰ্মই আল্লাহৰ সন্তুষ্টিৰ প্ৰমাণ হ'ব নোৱাৰে। নিশ্চয় তোমালোকে এইবোৰ বিষয়ত কেৱল ধাৰণাৰ অনুসৰণ কৰা, ধাৰণাৰ অনুসৰণ কৰি কেতিয়াও সত্য পোৱা সম্ভৱ নহয় আৰু তোমালোক হৈছা চৰম মিছলীয়া।

سوودەکانی ئایەتەکان لەم پەڕەیەدا:

• الحذر من الجرائم الموصلة لبأس الله؛ لأنه لا يُرَدُّ بأسه عن القوم المجرمين إذا أراده.

এনেকুৱা অপৰাধৰ পৰা সদায় বিৰত থাকিব লাগে, যি অপৰাধে আল্লাহৰ শাস্তিৰ অধিকাৰী বনায়। কিয়নো যেতিয়া আল্লাহে কোনো অপৰাধীক শাস্তি দিব বিচাৰে তেন্তে কোনেও তাক ৰক্ষা কৰিব নোৱাৰে।

• الاحتجاج بالقضاء والقدر بعد أن أعطى الله تعالى كل مخلوق قُدْرة وإرادة يتمكَّن بهما من فعل ما كُلِّف به؛ ظُلْمٌ مَحْض وعناد صرف.

আল্লাহে সকলো সৃষ্টিক ইচ্ছা প্ৰদান কৰিছে আৰু ইমানখিনি শক্তি দিছে যে, সি আল্লাহৰ আদেশ-নিষেধ পালন কৰিব পাৰে। ইয়াৰ পিছতো ভাগ্যক দোষাৰোপ কৰি দায়িত্ব সামৰিলে সেয়া এক প্ৰকাৰ অন্যায় তথা চৰম অবাধ্যতা।

• دَلَّتِ الآيات على أنه بحسب عقل العبد يكون قيامه بما أمر الله به.

এই আয়াতবোৰৰ দ্বাৰা প্ৰমাণিত হ'ল যে, বান্দাই যিমানখিনি বুজি পায় সেই অনুসাৰে আল্লাহৰ আদেশ পালন কৰে।

• النهي عن قربان الفواحش أبلغ من النهي عن مجرد فعلها، فإنه يتناول النهي عن مقدماتها ووسائلها الموصلة إليها.

অশ্লীলতা কৰাৰ তুলনাত, অশ্লীলতাৰ নিকটৱৰ্তী হোৱাৰ পৰা বিৰত ৰখাটো হৈছে অধিক ফলপ্ৰসূ। কিয়নো এই সতৰ্কতাই অশ্লীলতাৰ সকলো পথ নিষিদ্ধ কৰি দিয়ে।