وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی 117 سوره‌تی سورەتی آل عمران - وەرگێڕاوی فارسی دوری - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 117

مَثَلُ مَا يُنفِقُونَ فِي هَٰذِهِ ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَا كَمَثَلِ رِيحٖ فِيهَا صِرٌّ أَصَابَتۡ حَرۡثَ قَوۡمٖ ظَلَمُوٓاْ أَنفُسَهُمۡ فَأَهۡلَكَتۡهُۚ وَمَا ظَلَمَهُمُ ٱللَّهُ وَلَٰكِنۡ أَنفُسَهُمۡ يَظۡلِمُونَ

مثال آنچه کفار در زندگانی دنیا انفاق می‌کنند، مثال بادی است که در آن سرمای سخت است که بر کشت و زراعت قومی که بر خود ظلم کرده‌اند برسد، پس آنرا نابود کند، و الله بر آنها ظلم نکرده است، و لیکن (خود آنها) به جان‌های خویش ظلم می‌کنند.