وه‌رگێڕانی ماناكانی قورئانی پیرۆز - وەرگێڕاوی فارسی دوری * - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان


وه‌رگێڕانی ماناكان سوره‌تی: سورەتی الإنفطار   ئایه‌تی:

سورۀ انفطار

إِذَا ٱلسَّمَآءُ ٱنفَطَرَتۡ
وقتی که آسمان شگافته شود.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَإِذَا ٱلۡكَوَاكِبُ ٱنتَثَرَتۡ
و وقتی که ستاره‌ها پراگنده (تاریک) شوند.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَإِذَا ٱلۡبِحَارُ فُجِّرَتۡ
و وقتی که دریاها جاری شوند.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَإِذَا ٱلۡقُبُورُ بُعۡثِرَتۡ
و وقتی که قبرها سر و زیر شوند (و مرده‌ها زنده شوند).
تەفسیرە عەرەبیەکان:
عَلِمَتۡ نَفۡسٞ مَّا قَدَّمَتۡ وَأَخَّرَتۡ
هر شخص آنچه را پیش فرستاده و آنچه را که پس گذاشته است بداند.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
يَٰٓأَيُّهَا ٱلۡإِنسَٰنُ مَا غَرَّكَ بِرَبِّكَ ٱلۡكَرِيمِ
ای انسان! چه چیزی تو را در برابر پروردگار بزرگوارت مغرور ساخته (و فریب داده) است؟
تەفسیرە عەرەبیەکان:
ٱلَّذِي خَلَقَكَ فَسَوَّىٰكَ فَعَدَلَكَ
آن که تو را آفرید، پس (اندام) تو را برابر و معتدل کرد.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فِيٓ أَيِّ صُورَةٖ مَّا شَآءَ رَكَّبَكَ
به هر شکلی (و صورتی) که خواست تو را ترتیب کرد.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
كَلَّا بَلۡ تُكَذِّبُونَ بِٱلدِّينِ
چنین نیست (که می‌گویید) بلکه شما سزا را دروغ می‌شمارید.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَإِنَّ عَلَيۡكُمۡ لَحَٰفِظِينَ
در حالی که بر شما نگهبانانی مقرر شده است.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
كِرَامٗا كَٰتِبِينَ
نویسندگان بزرگوار (اند).
تەفسیرە عەرەبیەکان:
يَعۡلَمُونَ مَا تَفۡعَلُونَ
هرچه را می‌کنید، می‌دانند.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
إِنَّ ٱلۡأَبۡرَارَ لَفِي نَعِيمٖ
البته نیکوکاران در نعمت‌ها و (جنت)‌اند.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَإِنَّ ٱلۡفُجَّارَ لَفِي جَحِيمٖ
و البته بدکاران در دوزخ‌اند.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
يَصۡلَوۡنَهَا يَوۡمَ ٱلدِّينِ
که در روز جزا به آن داخل خواهند شد.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَمَا هُمۡ عَنۡهَا بِغَآئِبِينَ
و آنان هیچگاه از آن دور (بیرون) نمی‌شوند.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَمَآ أَدۡرَىٰكَ مَا يَوۡمُ ٱلدِّينِ
تو چه می‌دانی که روز جزا چیست؟
تەفسیرە عەرەبیەکان:
ثُمَّ مَآ أَدۡرَىٰكَ مَا يَوۡمُ ٱلدِّينِ
باز (گفته می‌شود که) تو چه می‌دانی که روز جزا چیست؟
تەفسیرە عەرەبیەکان:
يَوۡمَ لَا تَمۡلِكُ نَفۡسٞ لِّنَفۡسٖ شَيۡـٔٗاۖ وَٱلۡأَمۡرُ يَوۡمَئِذٖ لِّلَّهِ
روزی که هیچ کسی برای دیگری نمی‌تواند کاری بکند و در آن روز فرمان، فرمانِ الله است (و بس).
تەفسیرە عەرەبیەکان:
 
وه‌رگێڕانی ماناكان سوره‌تی: سورەتی الإنفطار
پێڕستی سوره‌ته‌كان ژمارەی پەڕە
 
وه‌رگێڕانی ماناكانی قورئانی پیرۆز - وەرگێڕاوی فارسی دوری - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان

وەرگێڕاوی ماناکانی قورئانی پیرۆز بۆ زمانی فارسی دوری، وەرگێڕان: شیخ مەولەوی محمد ئەنوەر بدخشانی.

داخستن