وه‌رگێڕانی ماناكانی قورئانی پیرۆز - وەرگێڕاوی ئينگلیزی - تقي الدين الهلالي و محسن خان * - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان
وه‌رگێڕانی ماناكان
ئایه‌تی: (87) سوره‌تی: الأنبياء
وَذَا ٱلنُّونِ إِذ ذَّهَبَ مُغَٰضِبٗا فَظَنَّ أَن لَّن نَّقۡدِرَ عَلَيۡهِ فَنَادَىٰ فِي ٱلظُّلُمَٰتِ أَن لَّآ إِلَٰهَ إِلَّآ أَنتَ سُبۡحَٰنَكَ إِنِّي كُنتُ مِنَ ٱلظَّٰلِمِينَ
87. And (remember) Dhun-Nûn (Jonah), when he went off in anger, and imagined that We shall not punish him (i.e. the calamities which had befallen him)! But he cried through the darkness (saying): Lâ ilâha illâ Anta [none has the right to be worshipped but You (O, Allâh)], Glorified (and Exalted) be You [above all that (evil) they associate with You]! Truly, I have been of the wrong-doers."
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وه‌رگێڕانی ماناكان
ئایه‌تی: (87) سوره‌تی: الأنبياء
وه‌رگێڕانی ماناكانی قورئانی پیرۆز - وەرگێڕاوی ئينگلیزی - تقي الدين الهلالي و محسن خان - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان
وەرگێڕان: تقي الدين الهلالي ومحمد محسن خان.