وه‌رگێڕانی ماناكانی قورئانی پیرۆز - وەرگێڕاوی ئینگلیزی - سەحيح ئینتەرناشیۆناڵ * - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان
وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی: (184) سوره‌تی: سورەتی البقرة
أَيَّامٗا مَّعۡدُودَٰتٖۚ فَمَن كَانَ مِنكُم مَّرِيضًا أَوۡ عَلَىٰ سَفَرٖ فَعِدَّةٞ مِّنۡ أَيَّامٍ أُخَرَۚ وَعَلَى ٱلَّذِينَ يُطِيقُونَهُۥ فِدۡيَةٞ طَعَامُ مِسۡكِينٖۖ فَمَن تَطَوَّعَ خَيۡرٗا فَهُوَ خَيۡرٞ لَّهُۥۚ وَأَن تَصُومُواْ خَيۡرٞ لَّكُمۡ إِن كُنتُمۡ تَعۡلَمُونَ
(184) [Fasting for] a limited number of days. So whoever among you is ill or on a journey [during them] - then an equal number of other days [are to be made up]. And upon those who are able [to fast, but with hardship] - a ransom [as substitute] of feeding a poor person [each day]. And whoever volunteers good [i.e., excess] - it is better for him. But to fast is best for you, if you only knew.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی: (184) سوره‌تی: سورەتی البقرة
وه‌رگێڕانی ماناكانی قورئانی پیرۆز - وەرگێڕاوی ئینگلیزی - سەحيح ئینتەرناشیۆناڵ - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان
وەرگێڕاوی ماناکانی قورئانی پیرۆز بۆ زمانی ئینگلیزی، چاپی سەحیح ئینتەرناشیوناڵ، بڵاوکراوەتەوە لە لایەن: ناوەندی نوری نێودەوڵەتی (ئینتەرناشیوناڵ).