وه‌رگێڕانی ماناكانی قورئانی پیرۆز - وەرگێڕاوی ئینگلیزی - د. ولید بلیهش العمري * - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان
وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی: (71) سوره‌تی: سورەتی المائدة
وَحَسِبُوٓاْ أَلَّا تَكُونَ فِتۡنَةٞ فَعَمُواْ وَصَمُّواْ ثُمَّ تَابَ ٱللَّهُ عَلَيۡهِمۡ ثُمَّ عَمُواْ وَصَمُّواْ كَثِيرٞ مِّنۡهُمۡۚ وَٱللَّهُ بَصِيرُۢ بِمَا يَعۡمَلُونَ
(71) They thought that there would be no trial[1227]; they were blinded and deafened, then Allah relented towards them, after that a great many of them were blinded and deafened—indeed Allah is All-Seeing of what they commit.
[1227] They deceived themselves by airily thinking that they would not be ‘tried’ for their grievous offences. Such self-deceit blinded and deafened them to seeing and hearing the Truth, thus they will not find a way to it. Even after God relented towards them and guided them at a certain juncture of time, a great many of them still fell back into their old ways (cf. al-Ṭabarī, Ibn Kathīr, al-Saʿdī).
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی: (71) سوره‌تی: سورەتی المائدة
وه‌رگێڕانی ماناكانی قورئانی پیرۆز - وەرگێڕاوی ئینگلیزی - د. ولید بلیهش العمري - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان
وەرگێڕاوی ماناکانی قورئانی پیرۆز بۆ زمانی ئینگلیزی - کارکردن لەسەری بەردەوامە، وەرگێڕان: د. وەلید بلهیش ئەلعومەری.