وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی 22 سوره‌تی سورەتی إبراهیم - وەرگێڕاوی فەڕەنسی - ناوەندی نوری نێودەوڵەتی (ئینتەرناشیوناڵ) - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 22

وَقَالَ ٱلشَّيۡطَٰنُ لَمَّا قُضِيَ ٱلۡأَمۡرُ إِنَّ ٱللَّهَ وَعَدَكُمۡ وَعۡدَ ٱلۡحَقِّ وَوَعَدتُّكُمۡ فَأَخۡلَفۡتُكُمۡۖ وَمَا كَانَ لِيَ عَلَيۡكُم مِّن سُلۡطَٰنٍ إِلَّآ أَن دَعَوۡتُكُمۡ فَٱسۡتَجَبۡتُمۡ لِيۖ فَلَا تَلُومُونِي وَلُومُوٓاْ أَنفُسَكُمۖ مَّآ أَنَا۠ بِمُصۡرِخِكُمۡ وَمَآ أَنتُم بِمُصۡرِخِيَّ إِنِّي كَفَرۡتُ بِمَآ أَشۡرَكۡتُمُونِ مِن قَبۡلُۗ إِنَّ ٱلظَّٰلِمِينَ لَهُمۡ عَذَابٌ أَلِيمٞ

22. Satan dira quand tout aura été décidé : « Allah vous a fait une promesse de vérité. Quant à moi, je vous ai fait une promesse à laquelle j’ai manqué. Je ne disposais, pour vous convaincre, d’aucune preuve d’autorité sauf que je vous ai appelés à me suivre, et vous avez répondu à mon appel. Ne me blâmez point, mais blâmez-vous vous-mêmes. Je ne puis vous secourir, ni ne pouvez vous-mêmes me secourir, et je renie (ce culte par lequel) vous m’associiez autrefois (à Allah). Les injustes sont certes voués à un supplice très douloureux. »