وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی 103 سوره‌تی سورەتی النحل - وەرگێڕاوی فەڕەنسی - ناوەندی نوری نێودەوڵەتی (ئینتەرناشیوناڵ) - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 103

وَلَقَدۡ نَعۡلَمُ أَنَّهُمۡ يَقُولُونَ إِنَّمَا يُعَلِّمُهُۥ بَشَرٞۗ لِّسَانُ ٱلَّذِي يُلۡحِدُونَ إِلَيۡهِ أَعۡجَمِيّٞ وَهَٰذَا لِسَانٌ عَرَبِيّٞ مُّبِينٌ

103. Et Nous savons qu’ils disent : « Ce doit être un homme qui le^[282] lui enseigne. » Or la langue de celui qu’ils visent est étrangère^[283] quand celle-ci est une langue arabe parfaitement claire.

[282] Le Coran.
[283] Il est ici fait allusion à un chrétien, non arabe, vivant à La Mecque, dont les mécréants de Qoraïch disaient qu’il avait enseigné les Écritures à Muhammad (paix et bénédiction d’Allah sur lui).