وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی 44 سوره‌تی سورەتی النمل - وەرگێڕاوی فەڕەنسی - ناوەندی نوری نێودەوڵەتی (ئینتەرناشیوناڵ) - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 44

قِيلَ لَهَا ٱدۡخُلِي ٱلصَّرۡحَۖ فَلَمَّا رَأَتۡهُ حَسِبَتۡهُ لُجَّةٗ وَكَشَفَتۡ عَن سَاقَيۡهَاۚ قَالَ إِنَّهُۥ صَرۡحٞ مُّمَرَّدٞ مِّن قَوَارِيرَۗ قَالَتۡ رَبِّ إِنِّي ظَلَمۡتُ نَفۡسِي وَأَسۡلَمۡتُ مَعَ سُلَيۡمَٰنَ لِلَّهِ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

44. Il lui fut dit : « Entre dans le palais. » Or le voyant, elle crut (devoir pénétrer dans) une eau profonde et, (retroussant sa robe), elle découvrit ses jambes. (Salomon) dit alors : « C’est un palais tout pavé de cristal. » À quoi elle répliqua : « Seigneur ! J’ai été injuste envers moi-même. Je me soumets, aux côtés de Salomon, au Seigneur de l’Univers. »