وه‌رگێڕانی ماناكانی قورئانی پیرۆز - وەرگێڕاوی فەڕەنسی - ناوەندی نوری نێودەوڵەتی (ئینتەرناشیوناڵ) * - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان
وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی: (191) سوره‌تی: سورەتی آل عمران
ٱلَّذِينَ يَذۡكُرُونَ ٱللَّهَ قِيَٰمٗا وَقُعُودٗا وَعَلَىٰ جُنُوبِهِمۡ وَيَتَفَكَّرُونَ فِي خَلۡقِ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ رَبَّنَا مَا خَلَقۡتَ هَٰذَا بَٰطِلٗا سُبۡحَٰنَكَ فَقِنَا عَذَابَ ٱلنَّارِ
191. qui (sans cesse) invoquent Allah, qu’ils soient debout, assis ou couchés sur le côté, et qui méditent sur la création des cieux et de la terre : « Seigneur ! Tu n’as point créé tout cela en pure perte. Gloire Te soit rendue ! Préserve-nous donc du supplice du Feu !
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی: (191) سوره‌تی: سورەتی آل عمران
وه‌رگێڕانی ماناكانی قورئانی پیرۆز - وەرگێڕاوی فەڕەنسی - ناوەندی نوری نێودەوڵەتی (ئینتەرناشیوناڵ) - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان
وەرگێڕاوی ماناکانی قورئانی پیرۆز بۆ زمانی فەڕەنسی، وەرگێڕان: د. نبیل رضوان، بڵاوکراوەتەوە لە لایەن ناوەندی نوری نێودەوڵەتی (ئینتەرناشیوناڵ) - چاپی ساڵی 2017 ز.