وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی 26 سوره‌تی سورەتی الأحقاف - وەرگێڕاوی فەڕەنسی - ناوەندی نوری نێودەوڵەتی (ئینتەرناشیوناڵ) - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 26

وَلَقَدۡ مَكَّنَّٰهُمۡ فِيمَآ إِن مَّكَّنَّٰكُمۡ فِيهِ وَجَعَلۡنَا لَهُمۡ سَمۡعٗا وَأَبۡصَٰرٗا وَأَفۡـِٔدَةٗ فَمَآ أَغۡنَىٰ عَنۡهُمۡ سَمۡعُهُمۡ وَلَآ أَبۡصَٰرُهُمۡ وَلَآ أَفۡـِٔدَتُهُم مِّن شَيۡءٍ إِذۡ كَانُواْ يَجۡحَدُونَ بِـَٔايَٰتِ ٱللَّهِ وَحَاقَ بِهِم مَّا كَانُواْ بِهِۦ يَسۡتَهۡزِءُونَ

26. Nous les avons fermement établis dans la position où Nous ne vous avons pas établis, et Nous les avons dotés de l’ouïe, de la vue et de cœurs, mais ni leur ouïe, ni leurs yeux ni leurs cœurs ne leur furent d’une quelconque utilité. Car, ingrats, ils reniaient les Signes d’Allah ; alors ils furent cernés par cela même qu’ils raillaient.