وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی 6 سوره‌تی سورەتی الطلاق - وەرگێڕاوی فەڕەنسی - ناوەندی نوری نێودەوڵەتی (ئینتەرناشیوناڵ) - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 6

أَسۡكِنُوهُنَّ مِنۡ حَيۡثُ سَكَنتُم مِّن وُجۡدِكُمۡ وَلَا تُضَآرُّوهُنَّ لِتُضَيِّقُواْ عَلَيۡهِنَّۚ وَإِن كُنَّ أُوْلَٰتِ حَمۡلٖ فَأَنفِقُواْ عَلَيۡهِنَّ حَتَّىٰ يَضَعۡنَ حَمۡلَهُنَّۚ فَإِنۡ أَرۡضَعۡنَ لَكُمۡ فَـَٔاتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ وَأۡتَمِرُواْ بَيۡنَكُم بِمَعۡرُوفٖۖ وَإِن تَعَاسَرۡتُمۡ فَسَتُرۡضِعُ لَهُۥٓ أُخۡرَىٰ

6. Logez (vos femmes répudiées) dans (les habitations) où vous résidez vous-mêmes, selon vos moyens. Ne leur cherchez pas noise en leur rendant la vie insupportable. Et si elles sont enceintes, assurez les dépenses qui leur sont nécessaires jusqu’à ce qu’elles accouchent. Si, (par la suite), elles allaitent (votre enfant), versez-leur une pension. Que vos concertations (à ce sujet) soient sereines et convenables. Mais, si vous ne vous vous êtes pas entendus, que l’allaitement soit confié à une autre (femme).