وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی 62 سوره‌تی النور - وەرگێڕاوی فەرەنسی - رشید معاش - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 62

إِنَّمَا ٱلۡمُؤۡمِنُونَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ بِٱللَّهِ وَرَسُولِهِۦ وَإِذَا كَانُواْ مَعَهُۥ عَلَىٰٓ أَمۡرٖ جَامِعٖ لَّمۡ يَذۡهَبُواْ حَتَّىٰ يَسۡتَـٔۡذِنُوهُۚ إِنَّ ٱلَّذِينَ يَسۡتَـٔۡذِنُونَكَ أُوْلَٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ يُؤۡمِنُونَ بِٱللَّهِ وَرَسُولِهِۦۚ فَإِذَا ٱسۡتَـٔۡذَنُوكَ لِبَعۡضِ شَأۡنِهِمۡ فَأۡذَن لِّمَن شِئۡتَ مِنۡهُمۡ وَٱسۡتَغۡفِرۡ لَهُمُ ٱللَّهَۚ إِنَّ ٱللَّهَ غَفُورٞ رَّحِيمٞ

62 Les vrais croyants sont ceux qui ont foi en Allah et en Son Messager et qui, lorsqu’une affaire d’intérêt général les a réunis autour de lui, ne se retirent jamais sans son autorisation. Ce sont ceux qui sollicitent ta permission qui croient vraiment en Allah et en Son Messager. Si donc ils prennent congé pour quelque affaire personnelle, tu pourras donner congé à qui tu voudras parmi eux, tout en implorant le pardon d’Allah en leur faveur. Allah est Très Clément et Très Miséricordieux.