وه‌رگێڕانی ماناكانی قورئانی پیرۆز - وەرگێڕاوی فەرەنسی - رشید معاش * - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان
وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی: (154) سوره‌تی: سورەتی آل عمران
ثُمَّ أَنزَلَ عَلَيۡكُم مِّنۢ بَعۡدِ ٱلۡغَمِّ أَمَنَةٗ نُّعَاسٗا يَغۡشَىٰ طَآئِفَةٗ مِّنكُمۡۖ وَطَآئِفَةٞ قَدۡ أَهَمَّتۡهُمۡ أَنفُسُهُمۡ يَظُنُّونَ بِٱللَّهِ غَيۡرَ ٱلۡحَقِّ ظَنَّ ٱلۡجَٰهِلِيَّةِۖ يَقُولُونَ هَل لَّنَا مِنَ ٱلۡأَمۡرِ مِن شَيۡءٖۗ قُلۡ إِنَّ ٱلۡأَمۡرَ كُلَّهُۥ لِلَّهِۗ يُخۡفُونَ فِيٓ أَنفُسِهِم مَّا لَا يُبۡدُونَ لَكَۖ يَقُولُونَ لَوۡ كَانَ لَنَا مِنَ ٱلۡأَمۡرِ شَيۡءٞ مَّا قُتِلۡنَا هَٰهُنَاۗ قُل لَّوۡ كُنتُمۡ فِي بُيُوتِكُمۡ لَبَرَزَ ٱلَّذِينَ كُتِبَ عَلَيۡهِمُ ٱلۡقَتۡلُ إِلَىٰ مَضَاجِعِهِمۡۖ وَلِيَبۡتَلِيَ ٱللَّهُ مَا فِي صُدُورِكُمۡ وَلِيُمَحِّصَ مَا فِي قُلُوبِكُمۡۚ وَٱللَّهُ عَلِيمُۢ بِذَاتِ ٱلصُّدُورِ
154 Après ces moments d’affliction, une somnolence apaisante s’empara, par la grâce d’Allah, d’une partie d’entre vous, tandis que d’autres, pris d’angoisse et rongés de regrets, avaient sur Allah de mauvaises pensées dignes de l’époque préislamique[218]. Ces derniers se disaient : « Avons-nous eu part à la décision ? » Dis : « La décision entière appartient à Allah. » Ils dissimulaient en eux-mêmes leurs pensées qu’ils n’osaient t’exprimer. Ils se disaient : « Si nous avions eu part à la décision, nous n’aurions pas subi toutes ces pertes ici. » Dis : « Quand bien même vous seriez restés dans vos demeures, ceux dont la mort avait été décrétée auraient finalement quitté leurs foyers pour le lieu où ils devaient tomber. Allah, qui connaît parfaitement le fond de vos pensées, voulut ainsi éprouver votre foi, distinguer le bon grain de l’ivraie et purifier vos cœurs. »
[218] Caractérisée par l’ignorance, comme l’indique le terme arabe employé ici (Jâhiliyyah).
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی: (154) سوره‌تی: سورەتی آل عمران
وه‌رگێڕانی ماناكانی قورئانی پیرۆز - وەرگێڕاوی فەرەنسی - رشید معاش - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان
وەرگێڕاوی ماناکانی قورئانی پیرۆز بۆ زمانی فەرەنسی، وەرگێڕان: رشید معاش.