وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی 112 سوره‌تی سورەتی آل عمران - وەرگێڕاوی فولانی - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 112

ضُرِبَتۡ عَلَيۡهِمُ ٱلذِّلَّةُ أَيۡنَ مَا ثُقِفُوٓاْ إِلَّا بِحَبۡلٖ مِّنَ ٱللَّهِ وَحَبۡلٖ مِّنَ ٱلنَّاسِ وَبَآءُو بِغَضَبٖ مِّنَ ٱللَّهِ وَضُرِبَتۡ عَلَيۡهِمُ ٱلۡمَسۡكَنَةُۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمۡ كَانُواْ يَكۡفُرُونَ بِـَٔايَٰتِ ٱللَّهِ وَيَقۡتُلُونَ ٱلۡأَنۢبِيَآءَ بِغَيۡرِ حَقّٖۚ ذَٰلِكَ بِمَا عَصَواْ وَّكَانُواْ يَعۡتَدُونَ

Koyeera faŋtike ɓe nokku kala ka ɓe tawaa, si wanaa ɓe ƴettu ahadi ka Alla e ka yimɓe ɓen. Ɓe hootidi e tikkere immorde ka Alla ɓe huuɓiŋtiniraa baasal : ɗum non, ko tawde ɓe laatinoke hiɓe yedda Aayeeje Alla ɗen, ɓe wara Annabaaɓe ɓen ko aldaa e goonga. Ɗum non, ko sabu ko ɓe yeddi kon, ɓe laatii jaggitooɓe.