وه‌رگێڕانی ماناكانی قورئانی پیرۆز - وەرگێڕاوی ئەڵمانی - أبو رضا * - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان
وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی: (7) سوره‌تی: سورەتی نوح
وَإِنِّي كُلَّمَا دَعَوۡتُهُمۡ لِتَغۡفِرَ لَهُمۡ جَعَلُوٓاْ أَصَٰبِعَهُمۡ فِيٓ ءَاذَانِهِمۡ وَٱسۡتَغۡشَوۡاْ ثِيَابَهُمۡ وَأَصَرُّواْ وَٱسۡتَكۡبَرُواْ ٱسۡتِكۡبَارٗا
und sooft ich sie rief, daß Du ihnen vergeben mögest, steckten sie ihre Finger in die Ohren und hüllten sich in ihre Gewänder und verharrten (in ihrem Zustand) und wurden allzu hochmütig.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی: (7) سوره‌تی: سورەتی نوح
وه‌رگێڕانی ماناكانی قورئانی پیرۆز - وەرگێڕاوی ئەڵمانی - أبو رضا - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان
وەرگێڕاوی ماناکانی قورئانی پیرۆز بۆ زمانی ئەڵمانی، وەرگێڕان: ئەبو رضا محمد بن أحمد بن رسول. چاپی 2015.