وه‌رگێڕانی ماناكان سوره‌تی هود - وەرگێڕاوی ئەڵمانی - ناوەندی ڕواد بۆ وەرگێڕان - ژمارەی پەڕە 225 - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 29

وَيَٰقَوۡمِ لَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مَالًاۖ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَى ٱللَّهِۚ وَمَآ أَنَا۠ بِطَارِدِ ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْۚ إِنَّهُم مُّلَٰقُواْ رَبِّهِمۡ وَلَٰكِنِّيٓ أَرَىٰكُمۡ قَوۡمٗا تَجۡهَلُونَ

Und, o mein Volk, ich verlange von euch keinen Besitz dafür. Mein Lohn obliegt nur Allah. Und ich werde nicht diejenigen, die glauben, vertreiben; sie werden gewiss ihrem Herrn begegnen. Aber ich sehe, ihr seid Leute, die unwissend sind.

ئایه‌تی: 30

وَيَٰقَوۡمِ مَن يَنصُرُنِي مِنَ ٱللَّهِ إِن طَرَدتُّهُمۡۚ أَفَلَا تَذَكَّرُونَ

Und, o mein Volk, wer wird mir gegen Allah helfen, wenn ich sie vertreibe? Bedenkt ihr denn nicht?

ئایه‌تی: 31

وَلَآ أَقُولُ لَكُمۡ عِندِي خَزَآئِنُ ٱللَّهِ وَلَآ أَعۡلَمُ ٱلۡغَيۡبَ وَلَآ أَقُولُ إِنِّي مَلَكٞ وَلَآ أَقُولُ لِلَّذِينَ تَزۡدَرِيٓ أَعۡيُنُكُمۡ لَن يُؤۡتِيَهُمُ ٱللَّهُ خَيۡرًاۖ ٱللَّهُ أَعۡلَمُ بِمَا فِيٓ أَنفُسِهِمۡ إِنِّيٓ إِذٗا لَّمِنَ ٱلظَّٰلِمِينَ

Und ich sage nicht zu euch, ich besäße die Schatzkammern Allahs, und ich kenne auch nicht das Verborgene; und ich sage nicht, ich sei ein Engel. Und ich sage nicht zu denen, die eure Augen verachten, Allah werde ihnen niemals etwas Gutes zukommen lassen, (denn) Allah weiß am besten, was in ihrem Innersten ist. Wahrlich, sonst würde ich zu den Ungerechten gehören.“

ئایه‌تی: 32

قَالُواْ يَٰنُوحُ قَدۡ جَٰدَلۡتَنَا فَأَكۡثَرۡتَ جِدَٰلَنَا فَأۡتِنَا بِمَا تَعِدُنَآ إِن كُنتَ مِنَ ٱلصَّٰدِقِينَ

Sie sagten: „O Nuh, du hast bereits mit uns gestritten und dabei den Streit mit uns übertrieben. So bring uns doch her, was du uns androhst, wenn du wirklich zu den Wahrhaftigen gehörst!“

ئایه‌تی: 33

قَالَ إِنَّمَا يَأۡتِيكُم بِهِ ٱللَّهُ إِن شَآءَ وَمَآ أَنتُم بِمُعۡجِزِينَ

Er sagte: „Wahrlich, nur Allah (allein) wird es euch bringen, wenn Er will, und ihr werdet euch (Ihm) nicht entziehen können.

ئایه‌تی: 34

وَلَا يَنفَعُكُمۡ نُصۡحِيٓ إِنۡ أَرَدتُّ أَنۡ أَنصَحَ لَكُمۡ إِن كَانَ ٱللَّهُ يُرِيدُ أَن يُغۡوِيَكُمۡۚ هُوَ رَبُّكُمۡ وَإِلَيۡهِ تُرۡجَعُونَ

Und mein guter Rat wird euch nicht nützen, wenn ich euch gut raten will, wenn Allah euch in Verirrung fallen lassen will. Er ist euer Herr, und zu Ihm werdet ihr zurückgebracht.“

ئایه‌تی: 35

أَمۡ يَقُولُونَ ٱفۡتَرَىٰهُۖ قُلۡ إِنِ ٱفۡتَرَيۡتُهُۥ فَعَلَيَّ إِجۡرَامِي وَأَنَا۠ بَرِيٓءٞ مِّمَّا تُجۡرِمُونَ

Oder sagen sie: „Er hat ihn erdichtet?“ Sag: „Wenn ich ihn erdichtet habe, so lastet meine Übeltat auf mir, und ich bin frei von dem, was ihr an Übeltaten begeht.“

ئایه‌تی: 36

وَأُوحِيَ إِلَىٰ نُوحٍ أَنَّهُۥ لَن يُؤۡمِنَ مِن قَوۡمِكَ إِلَّا مَن قَدۡ ءَامَنَ فَلَا تَبۡتَئِسۡ بِمَا كَانُواْ يَفۡعَلُونَ

Und Nuh wurde (als Offenbarung) eingegeben: „Niemand aus deinem Volk wird glauben außer denen, die bereits geglaubt haben. So sei nicht bekümmert wegen dem, was sie zu tun pflegten.

ئایه‌تی: 37

وَٱصۡنَعِ ٱلۡفُلۡكَ بِأَعۡيُنِنَا وَوَحۡيِنَا وَلَا تُخَٰطِبۡنِي فِي ٱلَّذِينَ ظَلَمُوٓاْ إِنَّهُم مُّغۡرَقُونَ

Und fertige das Schiff an vor Unseren Augen und nach Unserer Eingebung. Und sprich Mich nicht an wegen derer, die Unrecht getan haben. Sie werden gewiss ertränkt werden.“