وه‌رگێڕانی ماناكان سوره‌تی الحجر - وەرگێڕاوی ئەڵمانی - ناوەندی ڕواد بۆ وەرگێڕان - ژمارەی پەڕە 262 - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

Al-Ḥijr

ئایه‌تی: 1

الٓرۚ تِلۡكَ ءَايَٰتُ ٱلۡكِتَٰبِ وَقُرۡءَانٖ مُّبِينٖ

Alif-Lam-Ra. Dies sind die Zeichen des Buches und eines deutlichen Qurans.

ئایه‌تی: 2

رُّبَمَا يَوَدُّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لَوۡ كَانُواْ مُسۡلِمِينَ

Vielleicht werden diejenigen, die ungläubig sind, (sich) wünschen, Muslime gewesen zu sein.

ئایه‌تی: 3

ذَرۡهُمۡ يَأۡكُلُواْ وَيَتَمَتَّعُواْ وَيُلۡهِهِمُ ٱلۡأَمَلُۖ فَسَوۡفَ يَعۡلَمُونَ

Lasse sie nur essen und genießen und sich durch (falsche) Hoffnung ablenken lassen. Sie werden es noch zu wissen bekommen.

ئایه‌تی: 4

وَمَآ أَهۡلَكۡنَا مِن قَرۡيَةٍ إِلَّا وَلَهَا كِتَابٞ مَّعۡلُومٞ

Und wir haben keine Ortschaft vernichtet, außer dass sie eine festgelegte Frist gehabt hätte.

ئایه‌تی: 5

مَّا تَسۡبِقُ مِنۡ أُمَّةٍ أَجَلَهَا وَمَا يَسۡتَـٔۡخِرُونَ

Keine Gemeinschaft kann ihrer Frist vorausgehen und sie (auch) nicht hinausschieben.

ئایه‌تی: 6

وَقَالُواْ يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِي نُزِّلَ عَلَيۡهِ ٱلذِّكۡرُ إِنَّكَ لَمَجۡنُونٞ

Und sie sagen: „O du, dem (angeblich) die Ermahnung offenbart worden ist, du bist ja gewiss besessen.“

ئایه‌تی: 7

لَّوۡمَا تَأۡتِينَا بِٱلۡمَلَٰٓئِكَةِ إِن كُنتَ مِنَ ٱلصَّٰدِقِينَ

Warum bringst du uns nicht die Engel, wenn du (wirklich) zu den Wahrhaftigen gehörst?

ئایه‌تی: 8

مَا نُنَزِّلُ ٱلۡمَلَٰٓئِكَةَ إِلَّا بِٱلۡحَقِّ وَمَا كَانُوٓاْ إِذٗا مُّنظَرِينَ

Wir senden die Engel nur mit der Wahrheit hinab. Und dann wird ihnen kein Aufschub gewährt.

ئایه‌تی: 9

إِنَّا نَحۡنُ نَزَّلۡنَا ٱلذِّكۡرَ وَإِنَّا لَهُۥ لَحَٰفِظُونَ

Wahrlich, Wir haben die Ermahnung offenbart, und Wir sind ja fürwahr ihr Behüter.

ئایه‌تی: 10

وَلَقَدۡ أَرۡسَلۡنَا مِن قَبۡلِكَ فِي شِيَعِ ٱلۡأَوَّلِينَ

Und Wir haben ja bereits vor dir zu den Gruppierungen der Früheren entsandt.

ئایه‌تی: 11

وَمَا يَأۡتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا كَانُواْ بِهِۦ يَسۡتَهۡزِءُونَ

Und kein Gesandter kam zu ihnen, außer dass sie sich über ihn lustig gemacht hätten.

ئایه‌تی: 12

كَذَٰلِكَ نَسۡلُكُهُۥ فِي قُلُوبِ ٱلۡمُجۡرِمِينَ

Auf diese Weise lassen Wir ihn (also den Unglauben) in die Herzen der Übeltäter eingehen.

ئایه‌تی: 13

لَا يُؤۡمِنُونَ بِهِۦ وَقَدۡ خَلَتۡ سُنَّةُ ٱلۡأَوَّلِينَ

Sie glauben nicht daran, obwohl bereits die Gesetzmäßigkeit an den Früheren ergangen ist.

ئایه‌تی: 14

وَلَوۡ فَتَحۡنَا عَلَيۡهِم بَابٗا مِّنَ ٱلسَّمَآءِ فَظَلُّواْ فِيهِ يَعۡرُجُونَ

Und selbst wenn Wir ihnen ein Tor vom Himmel öffneten und sie fortdauernd dadurch hinaufstiegen,

ئایه‌تی: 15

لَقَالُوٓاْ إِنَّمَا سُكِّرَتۡ أَبۡصَٰرُنَا بَلۡ نَحۡنُ قَوۡمٞ مَّسۡحُورُونَ

würden sie dennoch sagen: „Wahrlich, unsere Blicke wurden verschlossen. Nein! Vielmehr sind wir Leute, die einem Zauber verfallen sind.“