وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی 17 سوره‌تی سورەتی الكهف - وەرگێڕاوی یۆنانی - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 17

۞ وَتَرَى ٱلشَّمۡسَ إِذَا طَلَعَت تَّزَٰوَرُ عَن كَهۡفِهِمۡ ذَاتَ ٱلۡيَمِينِ وَإِذَا غَرَبَت تَّقۡرِضُهُمۡ ذَاتَ ٱلشِّمَالِ وَهُمۡ فِي فَجۡوَةٖ مِّنۡهُۚ ذَٰلِكَ مِنۡ ءَايَٰتِ ٱللَّهِۗ مَن يَهۡدِ ٱللَّهُ فَهُوَ ٱلۡمُهۡتَدِۖ وَمَن يُضۡلِلۡ فَلَن تَجِدَ لَهُۥ وَلِيّٗا مُّرۡشِدٗا

(Έπειτα τους κάναμε να πέσουν σε βαθύ ύπνο). Θα έβλεπες τον ήλιο όταν ανέτειλε, να αποκλίνει από το Σπήλαιό τους προς τα δεξιά [αυτό σημαίνει ότι η είσοδος ήταν προς τον βορά], και όταν έδυε, να απομακρύνεται απ' αυτούς προς τα αριστερά, ενώ βρίσκονταν σε μεγάλο χώρο μέσα του (σπηλαίου). Αυτό ήταν ένα από τα Σημάδια του Αλλάχ. Όποιον καθοδηγεί ο Αλλάχ, είναι ο αληθινά καθοδηγημένος, και όποιον τον κάνει να παραστρατήσει, δε θα βρεις ποτέ γι' αυτόν κανέναν υποστηρικτή που να τον καθοδηγήσει.