وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی 112 سوره‌تی سورەتی آل عمران - وەرگێڕاوی یۆنانی - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 112

ضُرِبَتۡ عَلَيۡهِمُ ٱلذِّلَّةُ أَيۡنَ مَا ثُقِفُوٓاْ إِلَّا بِحَبۡلٖ مِّنَ ٱللَّهِ وَحَبۡلٖ مِّنَ ٱلنَّاسِ وَبَآءُو بِغَضَبٖ مِّنَ ٱللَّهِ وَضُرِبَتۡ عَلَيۡهِمُ ٱلۡمَسۡكَنَةُۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمۡ كَانُواْ يَكۡفُرُونَ بِـَٔايَٰتِ ٱللَّهِ وَيَقۡتُلُونَ ٱلۡأَنۢبِيَآءَ بِغَيۡرِ حَقّٖۚ ذَٰلِكَ بِمَا عَصَواْ وَّكَانُواْ يَعۡتَدُونَ

Και καλύφθηκαν με ταπείνωση όπου κι αν βρίσκονταν, εκτός (αν προστατεύονταν) από μια διαθήκη από τον Αλλάχ ή μια συνθήκη από τους ανθρώπους. Και επέστρεψαν με την οργή του Αλλάχ και καλύφθηκαν με δυστυχία. Αυτό επειδή αρνιόντουσαν τα Εδάφια (και τα σημάδια) του Αλλάχ και σκότωναν τους Προφήτες άδικα. Αυτό έγινε γιατί παράκουσαν και παραβίασαν τα όρια (διαπράττοντας αμαρτίες και εγκλήματα).