وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی 49 سوره‌تی سورەتی الزمر - وەرگێڕاوی یۆنانی - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 49

فَإِذَا مَسَّ ٱلۡإِنسَٰنَ ضُرّٞ دَعَانَا ثُمَّ إِذَا خَوَّلۡنَٰهُ نِعۡمَةٗ مِّنَّا قَالَ إِنَّمَآ أُوتِيتُهُۥ عَلَىٰ عِلۡمِۭۚ بَلۡ هِيَ فِتۡنَةٞ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَهُمۡ لَا يَعۡلَمُونَ

Όταν πλήττει τον άνθρωπο κάποια συμφορά, Μας επικαλείται (με ταπείνωση), έπειτα όταν του δίνουμε μία χάρη από Εμάς, (γίνεται αχάριστος και) λέει: «Έλαβα αυτό λόγω της γνώσης (που έχω, και επειδή ο Αλλάχ ξέρει ότι το αξίζω).» Όχι (δεν ισχύει αυτό), αλλά είναι μία δοκιμασία (αν θα δείχνει ευγνωμοσύνη ή αχαριστία), αλλά οι περισσότεροι απ' αυτούς δε γνωρίζουν.